Waarom?

Nee, mijn eerste column van het jaar 2008 is geen terugblik op 2007 en nee, mijn eerste column 2008 is geen vooruitblik op het komende jaar. Als ik jullie precies kon vertellen wat dit jaar voor jullie zou brengen zou ik geen Struikelblok heten maar Nostradamus�

2008 blijft voor veel mensen ongewijzigd; we vragen nog steeds aan de mensen wat voor maat ze willen hebben, voor welke verzekering ze kiezen.
We houden nog altijd netjes de tuintjes bij, zitten onderuitgezakt in de vrachtwagen en geven nog een gymles. Natuurlijk ben ik in 2008 wederom in staat om vragen te beantwoorden als: �Waar liggen de schroefjes��.

De mensheid in het algemeen moet oppassen dat men niet word opgeslurpt in de sleur die onder de noemer �leven� leeft. Om me heen valt alles maar in herhaling alsof we marionettenpoppen zijn en er iemand aan onze touwen trekt. Elke beweging lijkt gecontroleerd en zien we wel onszelf als we in de spiegel kijken?

De mensen veranderen, het leven verandert. Sommige mensen weten zelfs al antwoorden op vragen die nog niet zijn gesteld. Ik weet, ik ben geen gemakkelijke jongen, dat kunnen de meeste lezers wel beamen, maar is het dan zoveel gevraagd om wat begrip te krijgen van en in deze wereld? Ik kan wel wachten op de dag dat het begrip komt, maar zal ik het begrip dan ook begrijpen?!

Ik hoor altijd iedereen zeggen: �het zijn de kleine dingen die het doen�, maar waarom willen we het dan altijd groter hebben dan onze buren? Waarom willen we meer hebben dan de man aan de overkant? Waarom word er in deze wereld vrijwel niets gegund? Waarom zijn we alleen lief tijdens het vasthouden van onze kerstgedachte? Waarom is er zoveel onvermogen om het vermogen in te schakelen om er in deze wereld iets van te maken? Waarom?

Denk over deze gegeven stof maar eens een maandje na, recht je rug en loop met opgeheven hoofd rond in deze wereld zonder dat anderen zich afvragen: �waarom?�


Struikelblok