Zwevend in de zevende hemel waar alles oranje is, vieren wij feest en drinken wij bier, met de beker nog als enig gemis�
Want we zijn al kampioen, alleen die paar verplichtingen moeten we nog afwerken, toch?. Hey zeg, wie wint van respectievelijk de wereld- en vice-wereldkampioen moet op papier toch door niemand meer te stoppen zijn?Juist, op papier ja! Maar papier beweegt niet!!! Laten we in godsnaam realistisch blijven, al mogen we best genieten van deze momenten van euforie en onoverwinnelijkheid. We hebben het namelijk wel geflikt om niet alleen de 2 grootmachten uit de poule te vernederen, maar ook de harten van de halve voetbalwereld te veroveren. De grafstemming in het niet deelnemende Engeland heeft plaatsgemaakt voor een Oranjegekte, net zoals bij de reeds uitgeschakelde Zwitsers, waarvan de fans momenteel pogen om elke dialect van ons land onder de knie te krijgen. Want wie wil zich nu niet een beetje Nederlander voelen? Het �we� gevoel begint zelfs bij mij door te slaan. Dagelijks moet ik een paar keer in de spiegel kijken om erachter te komen dat ik zeker niet op Robin van Persie lijk. Maar met het Oranje shirt kom je in deze periode wel al een heel eind, dus ga ik akkoord met Jan Vennegoor of Hesselink.
Maar even terug naar de werkelijkheid. Behoudens 1 goede helft tegen Itali� en het gevoel van onoverwinnelijkheid moeten we blijven constateren dat gedurende 180 minuten voornamelijk alles precies goed valt en de hoeveelheid gelukscoupons wellicht al grotendeels verbruikt zijn. Ook ik hoop dat dit nog lang duurt, maar kijk wel in alle eerlijkheid terug naar de 2e helft tegen de Italianen en zeker naar het verloop van het duel tegen Frankrijk, waar we het grootste part onder behoorlijke druk hebben gestaan. Met gepaste schaamte nam ik tijdens de rust plaats aan de bar in het caf�, om voor even met beide voeten op de bewoonde aarde terug te komen� Want jezus, wat kwamen die Fransen op ons af zeg en hoe zeer mogen we de blote voeten van Edje kussen dat hij ons door deze heksenketel heeft weten te slepen. Want laten we re�el zijn en toegeven dat we de 1-0 voorsprong niet alleen aan de Katwijker te danken was, maar voor het grootste deel aan het Ijskonijn uit Voorhout. Dat de onzekere verdediging stand hield en vrijwel ieder balletje achter de grabbelende angsthaas Coupet terecht kwam maakt de partystemming er echter allemaal niet minder op. We zijn op weg naar wat we zo graag willen zijn!!! Ik stel voor dat we de Roemenen een overwinninkje cadeau doen, als waardering voor het bezetten van de 1e plaats in de kwalificatiepoule en als extra steekje onder water naar de 2 kwakkelende grootmachten. Dan kan zelfs clown Bassie rustig op zijn stoel blijven zitten, want wat heb ik me toch gestoord aan zijn uitbundige gejuich� Nogmaals, dat staat een bondscoach van Nederland niet; Die moet even opstaan, een applausje uitdelen, misschien een romantische knipoog, maar daarna wel de doorgeslagen poppetjes tot kalmte sommeren en op hun plaats wijzen. Maar het moet gezegd worden dat Bassie het vooralsnog goed voor elkaar heeft, dus mag mijn gezeur even in de ijskast.
Maar wat nu als we in de kwartfinale worden uitgeschakeld door de povere Russen of de flegmatieke Zweden??? Dan zet ik mijn �we� gevoel weer aan de kant en druk ik �ze� uit als een sigaret in een asbak. Want�
Ik denk Oranje,
Ik adem Oranje,
Ik ben Nederlander,
Ik ben arrogant.
Ik denk Oranje,
Ik adem Oranje,
Ik ben Nederlander,
Ik ben arrogant.
No comments:
Post a Comment