Zo mooi kan voetbal zijn Hoe mooi voetbal kan zijn, hebben Arsenal en Barcelona weer laten zien. Opnieuw werd bewezen dat techniek de basis van alles is. Dan volgen het positiespel en de veldbezetting. Gaat dat allemaal goed, dan krijg je de situatie dat als ��n man aan de bal is er negen anderen vrijlopen.
Degene die aan de bal is, moet dan over de techniek beschikken om de bal goed aan te spelen, richting de medespeler die het beste staat opgesteld.Na een slordig begin, zag je Barcelona dat steeds beter uitvoeren. De ploeg werd balvaster, trok de linies dichter bij elkaar en zo kon de balsnelheid worden opgevoerd. Bij balverlies was de ruimte tussen de spelers nooit meer dan vijf meter en kon er meteen compact druk worden gezet, waardoor Arsenal problemen bij het uitverdedigen kreeg.
Kijk je naar de invulling van posities in die fase van de wedstrijd, dan speelde Arsenal met twee verdedigende middenvelders en ��n middenvelder die doorschoof naar de aanval. Zo ontstonden er gaten op de flanken, omdat de twee controleurs naar het centrum werden gedwongen om de overmacht aan Barcelona-spelers te kunnen weerstaan. De Catalanen hadden namelijk gekozen voor ��n controlerende middenvelder in het centrum, geflankeerd door twee �voetballende� collega�s. Daardoor kwam bij Arsenal vooral Song in de problemen, omdat Messi regelmatig in het gat dook dat op de flank ontstond als Walcott diep was gegaan.
Song wilde dat corrigeren, maar kwam steeds iets te laat en solliciteerde naar een gele kaart. Het deed me denken aan Enoh, die bij Ajax vaak tegen een soortgelijk probleem aanloopt. Die jongen krijgt dan kritiek, terwijl hij juist zijn stinkende best doet om zijn elftal te helpen. Net als Song is Enoh dan het slachtoffer van de onhandige bezetting van het middenveld.De wedstrijd kantelde, toen Arsenal na rust voor de Barcelona-variant koos. Dus met ��n controlerende middenvelder in het centrum, in plaats van twee aan de zijkanten.
Omdat Barcelona uitgerekend in deze fase wat diepte uit het spel haalde, door Keita in te zetten voor Villa, kon de verdediging van Arsenal doorschuiven en korter in de rug van het middenveld spelen. Zo was er meer evenwicht en werd opnieuw het bewijs geleverd, dat als je dit goed uitvoert, je ook verdedigend sterker bent. Kijk de wedstrijd er maar op na, zowel Barcelona als Arsenal gaf geen kans weg toen ze met de centrale middenvelder in de punt naar achteren speelde. Heb je de linies zo dicht bij elkaar, dan is het verschil tussen aanvallen, afwachten of verdedigen een kwestie van tien tot twintig meter. Je geeft dus nauwelijks ruimte weg.
Het mooie van Arsenal en Barcelona was, dat ze allebei in staat bleken om dit heel goed uit te voeren. Het verdedigende voordeel heb ik al uitgelegd, maar wat te denken van de spits? Omdat er niemand steeds vanuit het middenveld doorschuift, ontstaat er voorin meer ruimte en komen hij en de andere aanvallers beter tot hun recht. Dankzij deze speelwijze wordt iedere linie optimaal benut.
Bovendien ben je in staat om een ploeg, die met twee controlerende middenvelders speelt, in twee linies uit elkaar te laten vallen. Je speelt dan een gewonnen wedstrijd, omdat geen enkel team het redt tegen een ploeg die over een extra linie beschikt.Ik verwacht dat voor de return Barcelona en Arsenal hun zwakke momenten goed geanalyseerd hebben en dan zouden beide ploegen zomaar voor hetzelfde gaan kiezen. Voor een speelwijze die gebaseerd is op techniek, positiespel en veldbezetting. Dat wordt dus helemaal smullen.
bron: www.telegraaf.nl
No comments:
Post a Comment