Cata's visie op Dordrecht - Ajax

Ok, ok, er zullen criticasters zijn die de overwinning afdoen met de woorden �maar Dordrecht was ook niet bepaald in hun goeden doen�. Een wedstrijd naar de hand van analytici als Hugo Borst en Johan Derksen, die niets liever doen dan hun gal spugen over de tegenvallende resultaten van de topploegen. Natuurlijk, ook ik zag gisterenavond dat Dordrecht geen schim was van de ploeg die zich de laatste jaren nadrukkelijk in de etalage heeft geplaatst. En ook mij werd duidelijk dat John Verhoek en Genero Zeefuik gisteren niet de spitsen waren, waar iedereen de laatste tijd zo van geniet. En ja, ook Nick Coster en Juanito Sequeira hebben wel eens een mindere avond en kunnen niet altijd een vuist maken op het middenveld. Allemaal waar, dat spreek ik niet tegen. Maar is dat niet ten nadele van een ploegje als Ajax? De underdog die op bezoek bij het superieur geachte Dordrecht middels counters brutaal probeert de misschien wel volgevreten vedetten pijn te doen? Nee, dat werd niet aangehaald door de negatief ingestelde journalisten die na afloop in no-time toegesneld waren om de verslagen spelers als Marvin Westrduin en Nick van der Ploeg voor de camera te krijgen. Ach, de spelers van Ajax maalden er niet minder om en vierden hun eigen feestje op het veld met de dolblije supporters. Want ja, Reinhard Breinburg, die kent iedereen wel. Maar van spelers als Suarez en Gabri daar hebben ze nog nooit van gehoord, nee, daar hangen nergens posters van boven het bed. Maar het nietige Ajax liet gisteren wel zien over best een aardig ploegje te beschikken. Natuurlijk moest de lange bal veelvuldig gehanteerd worden, want het spel proberen te maken tegen Dordrecht daar waagt men zich natuurlijk niet aan. Dan loop je zo in het mes en tikken ze je gedurende 90 minuten lang helemaal dol. Nee, voor Ajax was het tegenhouden en hopen op dat ene kansje dat er dan misschien komt. En dat kansje kwam er! Een zekere Emanuelson (jazeker, kijk goed hoe je het uitspreekt) profiteerde van een onoplettendheid van de normaliter zo solide Dortse defensie. Dat de 1-1 van Dordrecht viel was te verwachten en het geluk was ook wel dat deze vlak voor tijd viel, anders had Ajax de verlenging waarschijnlijk niet meer gehaald. Maar die verlenging dat was er een om in te lijsten voor de spelers van Ajax. Waar de Ajacieden natuurlijk hoopten het nog een half uurtje vol te houden en te mikken op een stuntje in de strafschoppen-loterij, werd het sprookje alleen maar mooier! Een makkelijk gegeven vrije trap werd in de slotseconden van de verlenging, zij het met wat geluk, binnengeschoten door wederom die dekselse Emanuelson. Ik begin al bijna gewend te raken aan die naam! De sensatie was compleet; het kleine Ajax verslaat het grote Dordecht, wie had dat van tevoren kunnen denken? Ajax trainer Jol natuurlijk niet. De stomverbaasde trainer had hier natuurlijk niet op gerekend. Een man die perfect bij zo�n clubje als Ajax past: stevig gebouwd in trainingspak en vergezeld met een gulle lach straalde hij natuurlijk ietwat onwennig voor de camera waar hij plots voor mocht staan om zijn verhaal te doen.

Dat is toch voetbal� Iedereen gunt het zo�n clubje toch ook eens?